JTinJoy

We going to start new life together. It not only Tom but for me its big chance for me here USA. I hope you always be side me bab. Love u. xoxo

May 20, 2008

Police Paper

คงคิดว่าฉันเป็นมาม่าซัง

วันนี้เปิ้ลหยุดงานคะจาไปเอาใบตำรวจนะ เพราะว่าส่งแพคสามแล้วนี้ก้อเลยไปเอามาไว้เผื่อว่าจะได้เตรียมพร้อมให้หมดนะคะเห็นหัวข้อแล้วอย่าตกใจนะคะ งานนี้มีเฮคะ เปิ้ลได้นัดเจอกันพี่ต้นอ้อแล้วคะเมื่อวันจันทร์เพื่อที่จะให้พี่ต้นอ้อลอกการบ้าน (ฟอร์ม DS ต่างๆ) พี่ต้นอ้อต้องการให้แน่ใจว่าของพี่แกไม่ผิด บวกกับเปิ้ลตั้งใจช่วย (จิงอะ?) ป่าวเลยหาเพื่อนผิดด้วยคะเพราะว่าดันไปเจอข้อความมางี้คะ
พี่อ้อ : เปิ้ลทำไม DS 230 Part I ข้อ 8 หนูมันเป็นชายอะ
เปิ้ล : อึ้งคะ (พี่อ้อรู้ว่าเราไม่ใช่หญิง?) 555555 ดันทะลึ่งไปติ๊กเป็น Male
สรุปผิดคะ กรรมจิงๆๆๆ เลยค้า ทำเป็นเก่งให้เพื่อนลอการบ้านที่ไหนได้ ของตัวเองผิดคะ พี่อ้อเลยบอกว่าสงสัยเปิ้ลยังสับสนเพศตัวเองเลยใส่เจ้า Male ไป กรรมจิงๆๆ เลยตู สรุปเสร็จจากวันจันทร์ก็ไม่มีไรจบวันคะทำให้รู้อีกว่าตัวเองผิดด้วยเลยต้องอีเมล์ไปถามสถานฑูตนะคะว่าเค้าจะให้ทำไง แล้วจะมารายงานผลนะคะ
มาต่อกันวันอังคารดีกว่า ก็นัดพี่ต้นอ้อ 9 โมงแล้วมีเพือนเปิ้ลไปด้วย 3 สาวคะวันนี้จะไปขอใบรับรองตำรวจด้วยกันจะได้มีเพื่อน (ผิดด้วย) อิอิอิ ป่าวจะได้มีเพื่อนไปด้วยมีเวลาก็เตรียมตัวซะคะจะได้ไม่รีบร้อนคะ ใกล้ 9 โมงหละ สาวๆ โทรตามคะเพราะว่าเปิ้ลมาช้าสุดแต่ก็ยังไม่ 9 โมงนะคะ พี่ๆ มาไวเอง (มีกวนเค้าอีก) ลืมบอกว่านัดเจอกันที่ BTS คะเพราะว่าง่ายดีคะไวด้วย รถไม่ติดแต่คนเยอะไม่เป็นไรหยวนๆ คะเดินไปตามสะพานลอยที่ให้เดินไปเซ็นทรัลเวอร์นะคะให้ลงบันไดที่สอง แล้วเดินตรงไปคะอย่าพึ่งเค้าประตูแรกนะคะอันนั้นไม่ใช่คะ พี่อ้อเกือบเข้าไปแล้ว (ฮาฮาฮา) ต้องประตูที่ 2 คะอันนี้นะใช่แล้วก็จะมีหนุ่มๆ คะนั่งรอตรวจรถเข้า ออก พร้อมกันให้แลกบัตรด้วยคะ 3 สาวก็ไปถึงสำนักงานตำรวจแห่งชาติคะก็เดินไปที่ตึก 24 คะเดินเข้าไปที่โต๊ะเคาน์เตอร์ว่าเราจะมาขอใบรับรองตำรวจ 3 สาว ก้อเรียงหน้าไปขอพร้อมๆ กันแล้วก็เจอคำถามว่า
ตำรวจ: ขอไปทำไร???
3 สาว: ทำวีซ่าคู่หมั้นไปเมกา
ตำรวจ : หมดนี้เลยหรอ?
3 สาว: คะ
ตำรวจ : อ้าวทำมาพร้อมกันหละ? ไปแต่งงานกันหมดเลยหรอ?
นั่งงงคะว่ามันทำไมถามแปลกๆๆ สอดรู้สอดเห็นอีก กรรม
พี่อ้อ : ก็เห็นน้องเค้าเดินมาทางเดียวกันก็เลยถามว่ามาที่เดียวกันไหมจะได้ไปพร้อมกัน
เปิ้ล: (พี่เป็นคนอื่นไปเลยนะคะ) อิอิ
ตำรวจ : โอเค ผมจะพยายามเชื่อคุณ
เปิ้ล : (รู้อีกว่าเราโกหก) 55555
จากนั้นคุณตำรวจก็ตรวจเอกสารแล้วให้เอกสารไปกรอกคะ 3 สาว:ก็กรอกใครกรอกมันเปิ้ลเสร็จหลังสุดทั้งที่ได้มาก่อนเค้าอีกจากนั้นก็เอามืออันงามๆๆ ไปแปะลายนิ้วมือบนกระดาษ ทั้งหมด 10 นิ้วเลยคะแปะให้หมดคะจะได้รู้กันไปเลยว่าใครเป็นอาชญากรที่ทางการต้องการตัวที่สุด พี่อ้อเสร็จก่อนเพื่อนคะ ตามด้วยพี่กุ้ง ตามด้วยเปิ้ลคนสุดท้ายอีกแหละ ทำช้ากว่าพวก ของพี่อ้อพอถ่ายรูปเสร็จก็ต้องกลับมาโต๊ะตัวแรกที่เข้ามาเอาฟอร์มกรอกนั้นแหละคะ คุณตำรวจบอกว่าให้รออีก 2 คนนั้นก็คือเปิ้ลกะพี่กุ้ง เพื่อจะได้ถามว่าจะทำไรกันที่เมกา พี่อ้อก็เลยบอกไปว่าจะรอทำไม เพราะเราไม่ได้มาด้วยกันแค่เจอน้องเค้าที่หน้าประตูแล้วเดินมาด้วยกันเฉยๆ พี่อ้อก็อธิบายไปว่าไม่ได้รู้จักกันเพื่อตัดปัญหาพอพี่อ้อทำเสร็จก็เลยไปยืนรอข้างนอกเพื่อตัดปัญหาว่ามาด้วยกัน (ไม่รู้ว่าอยากจะรู้ไปทำไมว่ามาด้วยกันหรือป่าว งง) จากนั้นเปิ้ลกะพี่กุ้งถ่ายรูปเสร็จก้อไปที่โต๊ะแรกที่เข้ามานั้นแหละคะ ตำรวจก็ถามพี่กุ้งใหญ่เลยว่าแต่งงานกันยัง? รู้จักกันนานเท่าไหร่? แฟนทำงานอะไร? เอเจนซี่ทำให้หรอ? จ้างเอเจนซี่หรือป่าว? สักพักก้อบอกให้พี่กุ้งไปที่โต๊ะต่อไปเพื่อทำการเขียนใบนัดคะ สุดท้ายก็เปิ้ลคะ พี่รวจก็ถามอีกว่า จ้างเอเจนซี่ปะเนี้ย? เปิ้ลก็บอกว่าได้จ้างทำเองหมด จ้างเค้ามันแพงคะ พี่รวจก้อบอกว่า ใช่ๆ มันแพงทำเองดีกว่าเพราะว่าถ้าจ้างยังไงก็ต้องมาทำเอกสารเองหมดเค้าแค่จัดเอกสารให้เท่านั้นเอง ราคาต่ำสุดก็ประมาณ 60,000 bath สำหรับจ้างเอเจน อีกอย่างเอเจนรู้ว่าฝรั่งอยากได้คนไทยไปเป็นเมียก็เลยโก่งราคาเค้า ไม่ดีเลย จากนั้นพี่รวจก็ส่งไปที่โต๊ะหนึ่งเพื่อเอาใบนัดมารับเอกสารคะ วันอังคารที่ 4 มิ.ย. คะ 3 สาวพร้อมกันหมดคะวันเด้วกัน ก็เสร็จคะจากนั้นก็ไปเจอพี่อ้อที่ข้างนอกก็เลยถามแกว่าทำไมไม่รอข้างในพี่อ้อบอกว่าขี้เกียจให้มันถามเพราะว่ามันคงคิดว่าพี่เป็นมาม่าซังวะ 5555555 พาเด็กมาทำวีซ่าไปเมกา พี่อ้อบอกถ้าฉันเป็นมาม่าซังนะฉันไม่หรอก ส่งอย่างเด้ว 555555555

May 7, 2008

Worth of Wait

คุณค่าของการรอคอย

ฟังแล้วเหมือนกับว่าเป็นคำที่ยิ่งใหญ่สำหรับคำนี้มากๆ เลยแต่มันก็ตรงกับหัวข้อของมันนะคะ จากอาทิตย์ที่แล้วพึ่งจะเต้นแร้งเต้นกา กะการรอคอยเป็นเวลา 5 อาทิตย์สำหรับเจ้าเคสนัมเบอร์ผู้ทรงคุณค่า ฟังแล้วตลกดีคะ แต่เชื่อไหมคะพอเรารู้ว่าเราได้มันมาแล้วมันเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นคะ ขอบอกว่ายังคงตื้นเต้นกับมันคะ โดยเฉพาะทอมคะ ยังตื่นเต้นไม่เลิกคะพูดแล้วพูดอีก แต่ก้อเค้าใจเค้าเพราะว่าเราก้อรอมันทั้งคู่ เห็นทอมเครียดแล้วก็เหนื่อย มีความรู้สึกว่าเห็นใจทอมมากขึ้นไม่เหมือนตอนที่ทอมกลับไปแรกๆๆ เปิ้ลเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเองพอไม่ได้ดั่งใจก้อจะกดดันทอม จะเอาให้ได้แล้วฉันก็ต้องได้ ทอมก็ทนกับความเอาแต่ใจของเปิ้ลมากขึ้น แรกๆ ตอนเราคบกันมันเหมือนกับว่าเปิ้ลต้องพยายามรักษาน้ำใจทอมให้มากขึ้นเพื่อที่เค้าจะได้เห็นความดีของเรา คือ ตอนนี้เรายังไม่เจอตัวกันนะคะ พอหลังจากที่เราเจอตัวกันแล้วตกลงว่าจะแต่งงานกันเปิ้ลก็ยังพยายามรักษาน้ำใจทอมอยู่แต่ไม่บางเรื่องนะคะไม่ใช้ทั้งหมดเปิ้ลก็ยังเป็นตัวของเปิ้ลอยู่แต่ก็มีบางอย่างที่จะเราจะไปทำลายน้ำใจกันไม่ได้ หลังจากทะเลาะกันครั้งสุดท้าย (กลางเดือนมีนา) เปิ้ลทะเลาะคนเดียวคะทอมไม่ได้ทะเลาะด้วย คือเปิ้ลงอนเค้านะคะ ตั้งแต่เราได้ เจ้า NOA 2 เนี้ยก็ไม่ทะเลาะกันเลยคะเพราะเราทั้งคู่รู้ว่ามันใกล้แล้วนะ ใกล้ที่เราจะได้อยู่ด้วยกันบางครั้งก็ตั้งคำถามตัวเองว่ามีความสุขหรอที่มีคนรัก คู่หมั้น (ฟังดูดีเนอะ) แล้วทำไมเรายังไม่ได้อยู่ด้วยกันหละ? มันเป็นคำถามที่คอยถามตัวเองตลอดเวลาคะเพราะตัวเปิ้ลเองเรียกร้องที่อยากให้ทอมอยู่ตรงนี้ ตรงที่ๆ เราอยู่นะคะมันเป็นอะไรที่ว่าเป็นการรอคอยที่นานสำหรับเราแต่ว่าการรอคอยตัวนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นว่าเราสองคนยังคงยึดมั่นและยืนหยัดกับมันมาทุกวันนี้ มันทำให้เรารักกันมาขึ้นถึงแม้ว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่มันเป็นความรู้สึกที่มีอยู่ในใจคะเมื่อ 5 อาทิตย์ที่ผ่านมาทอมเครียดกับงาน กับเจ้าเคสนัมเบอร์ ยิ่งทำให้เปิ้ลรู้สึกว่าอย่าไปกดดันเค้าเลยเพราะว่าทอมเหนื่อยพอแล้วถ้าเปิ้ลไปกดดันเกี่ยวกับเจ้าเคสนัมเบอร์ยิ่งจะทำให้ทอม เครียด เศร้า มากกว่าเดิมแต่ทอมโชคดีที่มีแม่ค่อยให้กำลังใจเสมอ ณ ตอนนี้เราทั้งคู่กำลังอยู่ในช่วงของการดีใจกับเจ้าเคสนัมเบอร์แล้วเราทั้งคู่มีแพลนมากๆ มาย เราทั้งคู่ภาวนาให้ได้วันสัมภาษณ์เร็วๆ คะอยากอยู่ด้วยกันแล้วหละคะ ตอนนี้ก้อนอนฝันหวานกันอยู่ทั้งคู่ และหวังว่าคงจะไม่ทำให้เราเครียดเหมือนเจ้าเคสนัมเบอร์ นะคะ


WE WAITING YOU INTERVIEW DATE

May 1, 2008

Sick of Waiting

คุณเคยคิดไหมว่าการรอคอยนี้เป็นอะไรที่ทำให้คนเราเครียดแล้วก็เบื่อกับมัน เพราะว่าเรารู้อยู่แล้วว่าเรารอคอยอะไรอยู่แล้วมันก็เป็นการรอคอยที่มีความหวัง หวังที่จะได้มีความสุขให้แล้วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะว่าการรอคอยที่เรากำลังรออยู่ยังมีคนที่พร้อมจะพบเราอยู่ข้างหน้า วันเปิ้ลขอบ่นหน่อยนะคะเพราะว่าเปิ้ลท้อแล้วก็เหนื่อยแล้วที่รอมันมานานแล้วคะอย่างจะให้มันผ่านไปด้วยดีไม่ใช่เป็นแบบนี้ วันที่ NOA2 ได้รู้ว่าเค้าอนุมัติให้เราทั้งคู่แล้วขอบอกว่าน้ำตาแห่งการรอคอย ณ ตอนนี้ไม่แทบไหลคะเพราะว่าเราได้สิ่งที่เรารอคอยมาตลอด 5 เดือน ที่ว่าห้าเดือนเนี้ยตอนเริ่มทำมันพลาดคะเลยช้าไปคะเลยต้องทำใหม่โดยมีพี่รส ผู้ใจดีช่วยเราทำเรื่องในการยื่นขอวีซ่า K1 คะเป็นการช่วยเหลือที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนแม้กระทั้งเงินทอง ที่ทุกคนมองว่าสำคัญ แต่น้ำใจที่พี่รส และพี่ๆ ในบอร์ด unclesam girl ช่วยเรา แต่วันนี้มันเป็นวันแห่งการเบื่อหน่ายที่ว่าเรารอคอยมันคะ รอคอยกับไอ้เคสนัมเบอร์เนี้ยว่ามันทำไมไม่ยุติธรรมกับเราเลยในเมื่อเราทำตามขั้นตอนของทางการที่ทุกต้อง ทอมยังเคยบ่นว่าทำไมไอ้พวกที่หนีเข้าไปมันได้ง่ายดายซะขนาดนั้น (ก็มันอยู่ใกล้เมกาไง bab) พูดซะอย่างกะว่าจะให้เราว่ายน้ำทะเลไปเมกางั้นซะ ฉันไม่ใช่ปลาพะยูนนะยะ อีทอมเด้วปะ เชื่อไหมว่าทอมโทรหา NVC ทุกวันเลยคะ แต่คำตอบที่ได้มันก็เดิมๆ คะอยากจะรู้จังเลยว่าทำไมที่โน้นทำงานไม่ยุติธรรมเลยคะ อย่าว่าแต่เมกาเลยนะ เมืองไทยก็เหมือนกันแต่ว่ามันดีตรงที่เปิ้ลเป็นคนไทยเวลามีอะไรที่เกิดขึ้นที่นี้เปิ้ลสามารถตามหาคำตอบได้ด้วยตัวเอง แต่ในกรณีนี้มันเกิดขึ้นที่เมกาก็ต้องเป็นหน้าที่ทอมแล้วที่จะต้องตามเพราะว่าเปิ้ลไม่ชำนาญภาษาอังกฤษ โถ!!!! ถ้าเปิ้ลเก่งภาษาอังกฤษหรือรู้คำด่านะ อย่าหวังว่าจะรอดเหมือนทุกวันนี้ อีทอมโชคดีที่เปิ้ลไม่รู้ว่าเค้าด่ากันไงไม่งั้นอีทอมนั้นแหละคนแรกที่จะต้องโดนทดสอบ 55555 ว่าแล้วก็กลับเครียดต่อนะ ถ้ามีคนเข้ามาอ่านอาจจะคิดว่าเปิ้ลบ้าแน่เลยเพราะว่ามีหลายอารมณ์ในเวลาเด้วกัน โทรไปถามทุกวันก็จะได้คำตอบจากไอ้คนที่เค้าอัดไว้ในโทรศัพท์หลังจากที่เราใส่เลขที่รีซีฟไปประมาณว่า not in system yet ถ้าโชคดีก็ได้คุยกะเจ้าหน้าที่แล้วก็จะได้คำตอบเดิมๆ คะ don’t worry, you will get it soon. โอ้ย!! กูอยากจะบอกว่าเบื่อที่ได้ยินคำเดิมๆ วะ (โทดนะคะถ้าไม่เพราะ) ตื่นนอนเช้าขึ้นมาทุกวันก็หวังว่าจะได้ยินข่าวดีประมาณว่า Bab we get case number !!!! แต่ก็อย่างว่าเถอะรอเป็นเดือนกว่าๆ แล้วไม่ได้ยินอะไรซักอย่างนอกจากคำเดิมๆๆ ก็เลยทำให้การเริ่มต้นวันใหม่ที่หดหู่ ยิ่งร้ายไม่เคยได้รับการตอบอีเมล์กลับจาก NVC เลยคะไม่เข้าใจว่าเค้าทำงานกันหรือป่าวคะ ดูแล้วบล็อกนี้คงน่าเบื่อนะคะเพราะว่ามีแต่คำบ่นๆๆๆ นะคะ ขอจบแค่ก่อนแล้วคะเพราะว่าเราสองคนก้อต้องก้มหน้ารอต่อไปคะ เป็นไปได้ไหมถ้าไปทำบุญตักบาตรแล้วมันจะดีขึ้น? แต่เคยคิดว่ามันเป็นไปตามสเต็ปเค้านะคะเพราะว่าเค้าก็ตรวจสอบของเค้าไป การทำบุญก็แค่ทำให้เราจิตใจดีขึ้นนะคะว่าแล้วเปิ้ลก็บ่นมาซะยาวมันก็เป็นแค่การระบายอารมณ์นะคะเปิ้ลก็เลยนั่งคิดว่าเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแล้วกันคะ