วันนี้ที่รอคอย

ตื่นเช้ามาด้วยอาการคิดว่าตัวเองต้องมีข่าวดีหรือความหวังอะไรสักอย่างก็แชทกะทอมธรรมดาตามเคย หลับๆ ตื่นๆ แชทแบบขี้เกียจอะ เด็กชายทอมก็เล่าเรื่องที่โรงเรียน เย้ย....ที่ทำงานให้ฟังตามภาษาเด็ก (หรอ) ไปส่วนพี่เปิ้ลก็หลับๆ ตื่นๆ จนได้เวลาอาบน้ำแล้วค่อยตื่นขึ้นมาแบบจิงๆ จังๆ เป็นแบบนี้มานานแหละ 555 ฟังๆ แล้วไม่เห็นจะเข้ากับหัวข้อเรื่องตรงไหนเลยอะแต่ก็นะอยากจะสาธยายก่อนแล้วค่อยเข้าเรื่องไง ดังนั้นก็ฟังเปิ้ลสาธยายไปก่อนแล้ววันที่รอคอยจะเป็นแบบไหน วันนี้ตอนเช้าหลังจากจัดการงานเสร็จก็เกิดอาการเซ็งๆ แต่ก็อยากเช็คเคสดูว่าไปถึงไหนแล้วเพราะรู้อยู่แล้ว่ามันต้องเหมือนเดิม แล้วก็เดิมๆ อย่างงี้ต่อไป เข้าไปใน USCIS เช็คดู เอ๊ะ!!!! ธรรมเคสเราอัพเดทนะ? ในใจก็เริ่มตื่นเต้นแหละว่ามันมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกะเคสเราจากนั้นเปิ้ลก็คลิ๊กต่อไปเหมือนทุกวันที่คลิ๊กนั้นแหละ เข้าไปข้างในคลิ๊ก OH MY GOD ย้ำคะว่าอยากจะร้องดังๆ แล้วหลายๆ รอบๆๆๆๆๆๆๆ มันมีข้อความที่เปลี่ยนไปแบบนี้คะ


Application Type: I129F, PETITION FOR FIANCE(E)
Current Status: Approval notice sent.
On March 25, 2008, we mailed you a notice that we have approved this I129F PETITION FOR FIANCE(E). Please follow any instructions on the notice. If you move before you receive the notice, call customer service.

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเคสเราจะเร็วขนาดนี้ 113 วันเองคะยังเถียงกะทอมเลยว่ามันจะได้ ได้ยังไงเพราะว่ามันยังไม่ครบ 120 วันเลย จากที่เห็นขอความเปลี่ยนไปน้ำตาแทบไหลเหมือนนางงามได้รับตำแหน่งเลยอะ อะไรมันจะขนาดนั้น 5555 คงคิดว่าตัวเองเป็นนางงามมั่ง พอเห็นข้อความเปลี่ยนไปก็จัดการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลย โทรด่วนจากเมืองไทยเรียกหาอ้ายทอม อิอิอิ ก็บอกแฟนไปแบบตื้นเต้น ว่า We got NOA2...... ประมาณว่าภาษาอังกฤษตื้นเต้น ฝั่งโน้นเพิ่งตื่นนอนจากการปลุกก็ถามคำเดียว What? หลายรอบ เปิ้ลก็เลยตั้งสติแล้วบอกว่าเราได้แล้วนะ แค่นั้นแหละ ตื้นขึ้นมาทันตาเห็นไม่ถามอีกเลยสรุปตื้นเต้นทั้งคู่คะเมื่อรู้ว่าได้ซะที่สมกับที่รอคอยมาหลายเดือน แต่ก็ยังไม่เสร็จเท่าไหรเพราะว่ายังเหลือขึ้นเขียงอีก แล้วจะมาบอกผลต่อไปคะ

เมื่อสาวๆ มีมิทติ้งเล็กน้อย (ตรงไหน) เวอร์ชั่นวันเสาร์

ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังงัยดีกะหัวข้อนี้ เอาเป็นว่ามาเริ่มตรงที่เรานัดกันดีกว่า แม่งานจะเป็นใครไม่ได้เลยถ้าไม่ใช่พี่เคท (ว่าที่เจ้าสาว รอบ 2) ด้วยความที่ต้องบินไปใช่ชีวิตกะคุณสามีในวันที่ 25 มี.ค. 51 นี้อยู่แล้วแต่ขอโทษเถอะคุณพี่ยังไม่เตรียมชุดแต่งงานเลยเราก็เลยทำการนัดซะจะได้เจอสาวๆ UncleSam Girls เวอร์ชั่นเมืองไทย เท่าที่มาได้ก็มีแค่ 4 คนเองอะแต่ก็หนุกคะ เรานัดกันวันเสาร์ที่ 22 คะเพราะว่าพี่เคทมีธุระที่จะต้องไปปฏิบัติภาระกิจนางงามก่อนแล้วถึงจะว่าง (ใช่ว่ากลับไปแล้วจะว่างนะ ยังมีงานต่อคะ) ว่าแล้วเปิ้ลก็นั่งรอพี่เคทกะพี่ชารีตลอดวันเสาร์เลยนะ รอ รอ รอ รอ เกือบ 4 โมงแล้วพี่เคทก็โทรมาสั่งการให้ไปพบด่วน!!!!!!!!! เด้วนี้ (ไม่ได้เว่อร์ขนาดนั้นแต่งเองคะ) ว่าแล้วพี่ หนูขออาบน้ำก่อนเพราะนั่งรอแต่เช้าแล้วพึ่งจะได้รับคำสั่งการ จากนั้นก็จัดการกับตัวเองก่อนจะออกบ้านจัดกระเป๋ายัดโน้นยัดนี้ กะว่าเตรียมไปก่อนถ้าเค้าไม่ให้นอนก็จะนอนอะเพราะเตรียมมาแล้ว (หักคอเลย) ที่แย่ไปกว่านั้นก่อนออกจะบ้านเนี้ยต้องติดสินบนกับเจ้าของบ้านก่อนเพราะว่าหล่อนจะถามเป็นชุดแล้วคำถามเดิมๆ ๆ วนไปวนมา (พี่เปิ้ลไม่อยู่กะมอนโรหรอ,พี่เปิ้ลจะไม่นอนกะมอนโรแล้วหรอ,พี่เปิ้ลจะไปไหน มอนโรไปด้วย คำถามจะวนไปวนมา) ด้วยความไงรู้ว่าชอบสินบนก็เลยจัดการติดสินบนซะ
เปิ้ล ....มอนโรน้าให้ 20 บาทแล้วให้น้าไปทำธุระนะ
มอนโร....ก็ได้
เปิ้ล.....โอเค
แล้วก็ก็เดินลงมาชั่นหนึ่ง มีเสียงตามมา พี่เปิ้ลลลลลลล (เอาแล้วกูเปลี่ยนใจแน่เลย)
มอนโร....ไหน 20 บาทของมอนโรหละ
เปิ้ล......อ้อ ก็น้าจะเอาให้นี้ไง
มอนโร อ๋อออออ
เกือบไม่รอด
ว่าแล้วก็เตรียมตัวออกบ้าน หลังจากได้ 20 บาทเป็นปากหวานเลยนะ
มอนโร..... แล้วเจอกันนะ (หลายรอบ)
เปิ้ล..... (แล้วจะต้องจ่ายกี่รอบเนี้ย)
ก็นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปยังโรงแรมที่พี่เคทพักด้วยที่จะไปโผล่อึกที่ก็โน้นเลย สุขุมวิท ถึงซะทีด้วยความงงจัดขึ้นไปชะโงกมองตรงข้ามแยกอโศกมันเป็น สุขุมวิทซอย 14 แล้วนี้ ไอเดียบรรเจิดคะเดินไปแค่สองซอยก็ถึง สุขุมวิทซอย 10 ไม่ต้องนั่งหละ BTS เปลืองตังค์ 555 ว่าแล้วก็เดินจากอโศกไป ซอย 10 คะขนาด 5 โมงแล้วนะยังร้อนเลยอะ อะไรจะร้อนได้ขนาดนี้ เดินไปเรื่อยๆ และแล้วถึงซะที่ ซอย 10 รีบเลี้ยวเลยจะได้ทันรถกะป๊อ (รถตุ๊กตุ๊ก ของโรงแรม) เห็นหลังรถแล้วเดินด้วยความไว ฉับ ฉับ เฮ้ยยยย รถไปแล้ว!!! ไม่ทันเลยอะ ยืนรอต่อไปซะเหงื่อแตกเลย (กรรม) วิ่งไม่ทันรถ คือเจตนาไม่วิ่งด้วยหละ....... แล้วรถก็ออกมาอีกรอบนี่งแต่ก็รอพอประมาณนะ เสร็จแล้วก็ไปนั่งรอพี่เคทที่ล็อบบี้จากนั้นก็โทรไปตามให้มารับตัวผู้ต้องหาก่อน calling........ ไมไม่รับอะ? (แกล้งปะเนี้ย) รอบสอง Calling......................ไม่รับอีกแล้วอะ.......ขออีกที่หละกัน Calling............มีคนรับ แต่ไม่ใช่พี่เคทแต่บอกว่าขอเข้าห้องน้ำก่อน (น่าจะเป็นพี่ชารีแน่เลย) นั่งรอซักพักก็เป็นผู้ตัวเล็กๆ เดินเป็นนักเลงมาเลย นั่งนึกในใจต้องเป็นพี่ชารีแน่แต่ยังไม่ทักเด้วทักผิด อิอิอิ ซักพักผู้การปรากฏตัว ก็ทักทายไปตามลำดับแล้วเราก็ไปเก็บของก่อนนะเพราะกระเป๋าหนักคะเอาเสื้อผ้าออกก่อนนะ นั่งว่าแผนซักพักว่าจะไปเริ่มกันที่ไหนดี สรุปได้ก็เป็น สยาม คะไปดูร้านชุดที่พี่รสแนะนำก่อนหละกันจะได้รู้ว่าปิดไปหละยังก็ออกโรงแรมประมาณ 6 โมงเดินสำรวจสยามซักพักใหญ่เลยหระคะแต่ก็ไม่มีที่ทุกใจพี่เคทแล้วก็ตัดสินใจกับไปกินข้าวที่ร้านประจำของพี่เคทหละกัน เป็นอาหารทะเลเจ้าประจำของพี่เคทคะ ก็สั่งเมนูต่างๆ ตามความหิวของแต่หละคน หอยนางรมสด,หอยลายผัดพริกเผา,ยำหอยแครง,พล่ากุ้ง,ปลาหมึกย่าง,ปลากระพงนึ่งมะนาว และก็ผัดผักบุ้งไปแดงคะ เห็นรายการแล้วอิ่มแหละเยอะมากๆๆ แต่ของบอกว่าหมดคะ กินราบเป็นหน้ากองก็มีหมูอย่างเปิ้ลมีหรือจะเหลือ จากการจัดการอาหารหมดแล้วเราก็กลับโรงแรมแล้วนะ เดินไม่กี่ชั่วโมงเอง เหนื่อยกันซะหลับไม่สนิทเพราะต้องเม้าท์กันต่อไป จบวันหละ

อยากจะบอกว่าเหงา แล้วก็อยากไปทะเลด้วย

เป็นอารายไม่รู้อะมีความรู้สึกว่าเหงามากทั้งๆ ที่ก็คุยกะแฟนทุกวันทางโทรศัพท์ แชทด้วย อีเมล์ ด้วยแต่ก็ยังมีความรู้สึกว่าเหงาอยู่ดี เมื่อไหรจะถึงเดือนเมษานะจะได้ลุ้นว่าเคสอนุมัติบ้างยังหนอ ไม่อยากอยู่คนเดียวแบบนี้ ทำอะไรก็คนเดี่ยวรู้สึกเหงาไงไม่รู้ ทำงานก็ไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่ ถ้าเป็นไปได้ก็ภาวนาให้ทอมมาเดือนเมษาแต่ดูแล้วมันคงเป็นไปได้ยากแต่ก็ไม่เป็นไรขอแค่เดือนพฤษภา หละกันคิดถึงอะ มากด้วย ยิ่งตอนนี้ใกล้เข้าหน้าร้อนแล้ว ที่ขาดไม่ได้ในหน้าร้อนนี้ก็คือ ทะเล มีเพือนมากระตุกต่อมอยากไปทะเล ยิ่งทำให้ความอยากเพิ่มเป็นทวีคูณ บางที่เหนื่อย เมื่อยล้าจากการทำงานก็อยากจะให้รางวัลก็ชีวิตของตัวเองบ้างเหมือนกัน ที่จิงโปรแกรมทะเลเนี้ยก็ ได้ว่างไว้ตอนที่ทอมจะมาเมษานี้ แต่ถ้าทอมไม่มาก็ต้องเป็น ทะเลที่ไปเองได้หละกัน แบบประหยัด ๆ ใกล้กรุงเทพฯ เสม็ดก็โอนะ เกาะ

ช้างน่าสน เอ!!!! จะไปไหนดีนะ แล้วต้องรออีกนานไหมอะกว่าโครงการจะเกิด เซ็ง ถ้าอีทอมไม่มาเมษาจะไปทะเลคนเดี่ยวจิงๆ ด้วย