JTinJoy

We going to start new life together. It not only Tom but for me its big chance for me here USA. I hope you always be side me bab. Love u. xoxo

Aug 26, 2009

1 Year life in USA


It's already 1 year and 1 month for life in USA. Everything going well and smooth, How nice it that. :) We start new life with nothing but now we start to have the thing and going well. In next 10 days it will be our 1st anniversary that easy to remember from my birthday and next 10 days will be our anniversary. That's good? Yeah sort of coz the gift I got only a picese,LOL but Tom will get 2 :(( I'm not greedy,LOL Wow this my first time on this blog I wrote in english I hope I did it good. Right now I study english class for improve my english it better I hope it really better. In one year we got a house with big yard (who care?) and my new car:D coz it my gitf for my birthday and our 1st anniversary. I dont know what i going to tell in my blog but I know today it my birhtday and I'm 27 now,So I want to say thank for my husband who love me deep from his heart and take care all time that all you done for me it back to you Babe. :)

Love you husband

Apr 21, 2009

We going on trip!!!

เผลอแป๊บเดียวเมษาแล้วเนอะ พูดถึงเมษาเป็นหน้าร้อนที่เมืองไทยก็ต้องมีสงกรานต์พลาดเลยอะสงกรานต์อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะไิปชิคาโก้ไปทำบุญ ก็ไม่ได้ไปเสียดายอะตั้งแต่มาอยู่เมกาเนี้ยยังไม่เคยได้เข้าวัดเลยมันหายากก็เลยไปแต่โบสถ์ เอาเถอะไม่ได้ถือไรไปเพื่อทำใจให้สบายเนอะ นี้ก็กะว่าจะแวะวัดไทยที่เทนเนสซี ทางผ่านพอดีเอาเป็นว่าไหนๆ ก็ On The Road หละเนอะก็ขอให้ได้สักวัดเถอะต้องผ่านทั้งหมด 6 รัฐเอาให้มันซะใจเลย นี้ก็ไปถอย camper มา ฟังดูีดีนะเนี้ยแต่หารู้ไม่ว่าซื้อของเก่ามา อิอิ แต่ถูกอะ 500$ ถ้าไปซื้อใหม่ก็โน้นเลยคะหมื่นกว่าขึ้นไม่มีปัญญาหรอกคะเอาอันเก่านี้หละเนอะมาซ่อมนิดหน่อยก็โอเคหละ เวลาไปแคมปิ้งจะไ้ด้ไม่ต้องนอนพื้นเนอะ อันนี้ภายนอก ภายในยังโอเคอยู่เลยนะมาดูซิ
เห็นแล้วอยากไปแคมปิ้งหละ ตอนแรกว่าจะเอาไปด้วยในทริปนี้แต่คิดไปคิดมาไม่ไว้ไม่หลายรัฐ ตายพอดีค่าน้ำมันกระจาย น้องหมาก้อไม่ได้เอาไปด้วยก้อไม่ต้องเอาเลยหละกัน แม่ไม่อยากให้เอา้น้องหมาไปด้วยก็เลยไปแต่ตัว ว่าแล้วกลับมาหวังว่าคงมีรูปเยอะแยะเลยนะเนี้ย กลับมาแล้วจะรูปมาโชว์เด้อ

Mar 7, 2009

ฺBird of sign spring coming

กรรม ไม่ได้อัพบล็อคเดือนแห่งความรักพลาดได้ไงเนี้ย? (พลาดได้ไงนะหรอ? ง่ายมากขี้เกียจนะซิ) อิอิก็เอาเป็นว่ามารวมเดือนนี้หละกันวันวาเลนไทน์ก็ตามสไตล์และคอนเซ็ปของงานไม่มีไรมาก สามีก็พาไปทานข้าวนอกบ้านก็ตั้งใจว่าจะไปทานที่ Olive Garden ก็ไปไว้นะประมาณสี่โมงครึ่งกะว่าจะได้ไม่รอไงพอไปถึงที่ไหนได้รอสองชั่วโมงครึ่ง โห้!!! ไม่ได้ิกินคงไม่ตายหรอกรอนานซะขนาดนั้น ก็เลยย้ายร้านก็ไปทุกร้านเลยรอหมดทุกร้านยิ่งเป็นร้านสเต็กยิ่งรอ ก็เลยบอกทอมว่ากลับเถอะอยากกินไรบอกเด้วพี่จัดให้ทอมก็บอกไม่ต้องหรอกมันต้องมีัสักร้านสรุปก็ไปจบลงที่ Village Inn เป็นร้านอาหารเช้าแต่ก็มีดินเนอร์เสริฟก็กินกันไปตามประสาคนไม่มีที่ไปนะ ไม่่ค่อยมีคนเลยเพราะว่าคนไปรอกินร้านอื่นหมดจากนั้นไม่นานก็อิ่มกันแหละสรุปร้านเริ่มเต็มหละคนที่ไปรอร้านอื่นก็ไม่อยากรอหละแบบคงคิดว่ากินไรก็กินหละออกบ้านมาแล้วนี้ (คิดแทนชาวบ้านเค้าอีก) ดอกไม้ไม่ให้ ของขวัญก็เป็นเกงยีนส์กลัวเมียน้อยใจก็เลยขอจ่ายซะหน่อยเพราะตัวเองได้มังกรไปแหละ หมดแหละวันแห่งความรัก

ต่อมาก็คงเป็นการซ่อมบ้านเพิ่มเน้นถูกแต่ดูดี (ตรงไหนอะ?) หลังจากที่ห้องรับแขกเสร็จไปได้สองเดือนแล้วก็เลยมาเริ่มกันที่ห้องครัวเพราะตัวทอมเองไม่ชอบสีแดง ส่วนเปิ้ลไม่ชอบพื้นมันฉีกขาดนะก็เลยจัดการทำทาสีใหม่แล้วก็ปูพื้นวันเดียวก็เสร็จเอาแบบง่ายๆ นะไม่อยากให้ยุ่งยากไม่ต้องจ้างใครเลยทำกันสองคนผัวเมีย ต่อไปก็คงเป็นห้องนอนแต่ตอนนี้รอเตียงนอนก่อนเพราะว่าสั่งเตียงหละแต่ยังมาไม่ถึงเอารูปห้องครัวมาให้ดู ไม่มีรูปก่อนหน้านั้นอะเอารูปทำเสร็จไปแล้วกัน
ตอนนี้ก็เป็นโรคอิจฉาแม่ทอมอย่างแรง งือๆๆ แม่ได้รถเต๋าสีส้มสมใจคันใหม่อะ แต่ก็ดีใจกับแม่จิงๆ ที่ได้รถใหม่สักทีหลังจากที่ขับน้องแดงมาสิบหกปี ตอนแรกแม่คิดว่าคงไม่ได้แล้วหละแต่ก็มีเซอร์ไพส์ แม่ดีใจแทบเป็นลมสรุปตอนนี้ทุกคนในครอบครัวรู้หมดแล้วว่าแม่เป็น Mrs.Orangey Bug มาดูกันความเปรี้ยวของคุณนายแม่เสื้อสีส้มกับรถส้ม ชอบจิงๆ เลยสีส้มเนี้ย

ไม่เห็นมันตรงกับหัวข้อตรงไหนเลย มาม๊ะมาพูดให้ตรงกับหัวข้อสักที ก็จะพูดเรื่องนกนะคือมันหนาวมานานแล้วคิดถึงใบไม้ใบหญ้าแล้วนะช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ก็อุ่นขึ้นผู้คนก็เดินกันไปมาเพราะว่ามันเริ่มอุ่นขึ้นก็เลยถามทอมว่าหายหนาวแล้วใช่ป่าวทอมบอกว่ายังแต่ถ้าเห็นนกที่ท้องสีส้ม (เหมือนรถแม่เลย อิอิ) แปลว่าจะหายหนาวแล้วฝนจะมาแทน ก็เห็นนกแหละเลยเอารูปมาฝากซะ ภาพไม่ค่อยชัดเพราะว่าถ่ายรูปในบ้านคิดว่าถ้าไปใกล้คงบินหนีอะ เอาวะจะได้ออกไปนอกบ้านบ้างหละผิวซีดเป็นผีดิบหละไม่ค่อยได้โดนแดดเท่าไหร ที่ถ้าอยู่เมืองไทยก็คิดว่าตะเองขาวแล้วหละ อิอิก็คงไม่ขาวมากเพราะว่าเป็นคนผิวสีน้ำผึ้งก็คงเป็นน้ำผึ้งซีดอะไรเงี้ย(หลงตัวเองอีกแหละ)

เมื่อเดือนที่ผ่านมาก็ไปเอาภาระมาเพิ่มอีกแล้วคับน้องหมานั้นเอง เค้าให้ฟรีอะเป็นตัวผู้แต่ไฮเปอร์สุด กระโดดเป็นสปริงเลยอะชื่อดันเหมือนอาเลยเปลี่ยนเป็นเคนนี่ซะจะได้ไม่เหมือนใครเค้ากับแอนนี้ได้ดีสรุปเป็นแก็งค์รังแกแมวไปแหละ แต่น่ารักนะวันแรกที่มาแอนนี่พยายามจะดมเคนไงแล้วเคนไม่รู้เพราะกลัวแอนนี้ตัวใหญ่ร้องใหญ่เลย นาล่าไม่ชอบเห็นใครโดนรังแกวิ่งเข้ามากังฟูใส่แอนนี่เลย ร้องกันใหญ่เลย ก็น่ารักดีแต่ตอนนี้เป็นแก็งค์รังแกแมวไปหละ มาดูเจ้าแซบกัน

Jan 26, 2009

Update life before Jan. 09 left.

นีกว่าตัวเองอัพเดทบล็อคไปนานแล้วที่ไหนได้อันที่แล้วเป็นของเดือนธันวา สรุปลืมอัพของเดือนนี้ขึ้นไปหน่อย (ไม่หน่อยแล้วแบบนี้นะ) ก็มีอะไรเกิดขึ้นมากมายตามฉบับคนไกลบ้านอะไรๆ ก็เป็นสิ่งแปลกใหม่ไปหมด หลังจากที่เพือนๆ มาเยี่ยมแล้วกลับบ้านไปกันหมดแล้ว เปิ้ลกับทอมยังย้ายของเข้าบ้านไม่หมด เพราะติดที่ว่าทอมต้องทำงานรถมีคันเดียวเลยย้ายไม่หมดสักที มันยุ่งจริงๆ นะก่อนปีใหม่เนีย ยุ่งตั้งแต่ก่อนคริสมายันปีใหม่ ว่าแล้วก่อนคืนก่อนสิ้นปีต้องไปย้ายของให้หมดเพราะว่าวันที่ 31 เป็นวันสุดท้ายที่อยู่บ้านหลังเก่า (ของยังอยู่หลังเก่าเยอะ) ไปขนของกันสองคนผัวเมียก็จัดไป ห้ารอบ ลมก็แรง หนาวก็หนาว แต่ต้องทำเพราะว่าพรุ่งนี้เช้าจะไปชิคาโก้กัน ไอ้รอบที่สี่นี้ซิ เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นเพราะว่าเป็นตู้หมดเลย ก็คิดว่าแพคกันอย่างดีแล้วไงพอออกถนนใหญ่มาเท่านั้นแหละ โคร่ม!!!! ไปหมดทั้งคันรถเลย เต็มถนนไปหมดตู้ต่างๆ ก็ไม่อะไรมากกลับรถไปเก็บไอ้ที่หักนะใส่รถมาไว้บ้าน สรุปตู้ไปหมดกรรมจิงๆๆ แต่ก็เสร็จไปแหละ
เช้าวันสิ้นปีก็ต้องตื่นเช้ากันเพราะว่าต้องไปชิคาโก้ จะไปพิมพ์ลายนิ้วมือก็เลยถือโอกาสไปเคาท์ดาวท์กันที่โน้นเลย ดีหน่อยไม่หลงกันมากเพราะว่ามี GPS แต่อย่าไปเชื่อมันมากเพราะว่ามันรู้ดีเกินไปจนทำให้หลง นีกว่าจะไปไม่ทันเวลาที่เค้านัดซะแล้ว ออฟฟิศไรไม่รู้ไปอยู่ในห้าง คนหาก็หาไปเถอะไม่เจอสักทีดีว่าไปจอดถามเค้าไม่งั้นนะไม่ทันจิงๆ
ไปถึงที่จะออฟฟิศ พนักที่รับเอกสาร เป็นอะไรที่ไม่น่าประทับใจเลย หน้ายังกะตูดหมึกยังไม่พอพูดไม่ได้ไพเราะเลยสรุปหมานุษสัมพันธ์แย่ เอาไป 0 คะแนนแต่เวลาทำได้เยี่ยมให้ไป 8 อีก 2 คะแนนยังไม่ให้เพราะยังไม่พอใจเรื่องหมานุษสัมพันธ์ ส่วนเรื่องพิมพ์นิ้วมือนั้นไม่มีปัญหาเพราะว่าเป็นคนลายนิ้วมือลีก (ไม่ค่อยได้ทาโลชั่นนะดิ) อิอิ เลยแอบใช้ผัวทาโลชั่นให้ซะวันไปพิมพ์ อิอิ

หลังจากพิมพ์นิ้วเสร็จก็ไปจัดการช็อปปิ้งซะเพราะว่าโน้ตไว้แล้วว่าจะไปไหน อิอิ แผนสูงซะไปเอ้าท์เล็ทแล้วก็ถอยกระเป๋าของ Guess มาซะหนึ่งเซ็ท มีเรื่องตื่นเต้นนิดหน่อยว่าไอ้ตอนที่จ่ายค่าทางด่วนนะดิมันไม่เหมือนที่เมืองไทยอะ ไม่มีคนอยู่ตรงนั้นอะต้องเป็นหรียญโยนลงไปในถังถ้ามันครบ 60 เซ็นต์มันก็จะบอกขอบคุณ คือแบบว่า แบบว่าบ้านนอกมีเหรียญไม่ครบอะก็โยนไปน่าจะประมาณ 50 เซ็นต์อะมันไม่ thank you ซักทีทอมก็ไม่ยอมเลยบอกว่าไปเถอะเพราะฉันมีไม่ครบหกสิบอะ ฮาๆๆ สรุปโกงเค้าตามเลย ก็มันไม่มีนะจะไปเอาที่ไหนส่งบิลไปเก็บที่บ้านหละกันเด้อ หลังจากเสร็จสมอารมณ์หมายไปกับกระเป๋าแล้วก็ไปเข้าโรงแรมกัน ฮาๆๆ ฟังแล้วน่าเสียตัวชัดๆ ไปเช็คอินกัน แล้วก็เจอทางด่วนอีกแล้ว ไม่ต้องคิดไรมาก บ้านนอกเค้าเมืองอะ ไม่เคยไปนะชิคาโก้ ทอมเลยทะเลาะกับ GPS ไปตลอดทางพร้อมด้วยเสียค่าทางด่วนแบบบ้านนอกกันไป พอไปถึงโรงแรมแล้วก้อเก็บของไปจัดการ ทัวร์ต่อในเมือง ที่แรกเลยหิวกันมากเลยจัดการ ไซน่าทาวน์สั่งอาหารมาสามอย่างกินได้อย่างเดียว นอกนั้นบ่มีรสชาด สามีบอกอยากไปกินข้าวบ้านเลยบอกเมียทำหร่อยกว่าเยอะ แอบดีใจ เค้าบอกไปไซน่าทาว์ต้องกินติมซำก็ไปรอกินนั้นแหละแต่ว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิดสรุป ผิดหวังรอบสอง เซ็งเลย
หลังจากเติมพลังกันแล้วจะไปเคาท์ดาวน์ที่ไหนหละที่นี้? ไปไม่ถูกกันเลยโน้นหลงไปอินเดียน่าอีกรัฐเลยกรรมจิงๆ เป็นบ้านนอกเข้าเมืองเนี้ยก็เลยตัดสินใจกลับโรงแรมกัน 10 Miles with black neigbor. เป็นเมืองที่คนดำเยอะมากๆ น่ากลัวด้วยโทษ GPS ตามเคยพามาได้เนอะมีงหนอ ไปถึงโรงแรมซะนอนเลยไม่เคาท์ไม่แควมันแล้วง่วงนอนโว้ย เสียรมณ์เลย
เช้าวันปีใหม่กับการเริ่มทัวร์ใหม่ วันนี้ไม่ผิดหวังแต่รอนานไปหน่อยก็เลยไปจัดการทัวร์ชิคาโก้ซะเริ่มด้วย อคอเรี่ยม ตามด้วยพิพิธภัณฑ์ จบที่ สกายเด็ค ตามรูปที่เลย



ต่อมาก็มาเริ่มที่หลังอะไรหลายอย่างลงตัวสามีก็พาไปสกีมา เป็นอะไรที่เล่นยากจิงๆ แต่ก็จะพยายามอีกรอบนะสามีนะ หัวเราะอย่างเด้วเพราะว่ามันตลกที่เราเล่นไม่เป็นอะ แปบเด้วก็ลื่น แปบเด้วก็ลื่น หัวเราะจนเหนื่อยเลย มาดูรูปกัน หมดแหละมกรา หรรษา

Dec 29, 2008

Moving ,Greeting,Visiting and Happy Before 2008 gone.

แหม่!!! ขึ้นหัวข้อซะ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าอะไรๆ หลายอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เลยเป็นอะไรที่ต้องรีบร้อนไปหมดเลย ไม่ว่าจะย้ายบ้าน คริสมาสปาร์ตี้ สาวๆ มาเยี่ยม ทุกอย่างเป็นความสุขทีได้รับทั้งเลย เป็นการส่งท้ายปีเก่าที่ดี ต้องเป็น good sign แน่ๆ เลย เอาเป็น moving ก่อนหลังจากที่บอกว่าจะย้ายบ้านตอนนี้ก็ย้ายแหละแต่อาจจะไม่สำเร็จแต่ก็ย้ายหละ พอดีทอมก็ได้โอกาสบอกเลยเนี้ยเป็นของขวัญคริสมาสเลย ฮาๆๆ ก็ชีเล่นย้ายและมานอนบ้านคืนคริสมาสอีฟ กว่าจะย้ายเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืน ซานต้าให้ของขวัญอันใหญ่เลยไม่รู้หลุดมาจากปล่องไฟได้ไง มาดูบ้านใหม่กัน

มาต่อที่ greeting เป็นปีแรกคริสมาสเลยได้ของขวัญเยอะแยะเลยถึงแหม่จะไม่มีราคามากมายแต่ก็เป็นราคาทางใจได้ ก่อนวันคริสมาสอีฟก็ไปช็อปซื้อของขวัญให้กันและกันแบบไม่เปิดเผย อิฉันก็คิดไปโน้นเลยคะสามีต้องซื้อโน้น ซื้อนี้ให้ก็บอกไปหลายอย่างแล้ว่าชอบไรบ้าง พอถึงวันจิงๆ ป๊าดซื้อเสื้อให้ ตัวใหญ่กว่าตัวเราอีก ไม่เป็นไปตามคาดหมายแอบน้อยใจนิดๆ แต่ก็ไม่อยากให้ทอมเสียใจเพราะเค้าก็ไม่รู้ว่าจะซื้อไรให้ราคาแพงอีกตั้งหาก ไม่ถูกใจแต่ราคาแพง ไปกันใหญ่เลย ส่วนตัวเปิ้ลเองก็ซื้อนาฬิกาให้ทอม ๆ ชอบมากเพราะอันเก่าไม่ค่อยแมทกับสายเพราะว่าสายอันเก่าเปื่อยไปแหละเลยจัดการหาอันใหม่ให้ แหม่พ่อคุณก้อประมาณว่าได้ใหม่แล้วลืมเก่าทำอัน ทำอันเก่าหายในคืนที่ได้อันใหม่ หลังได้อันใหม่ด้วย ดีจิงๆ สามีฉัน

ต่อมาก็เป็น Visting สาวๆ มาเที่ยวหาคะ ดีใจสุด คนแรกเลยก็เป็นพี่เคทมาตั้งแต่วันจันทร์หละ ที่จิงนัดเจอกันนั้นแหละทำเมนูอาหารตั้งมากมายแต่กินไม่ทันเมนูเลยอะเสียด้วยสุดๆ อุ้ย ลืมคนที่สอง อิอิ พี่ชารี กับพี่มาร์ค สามีพี่ชารีนั้นเอง พี่ชารีโชคร้ายเพราะว่าไฟท์ดีเลย์ตั้งห้าชั่วโมง พอถึงเวลาก็เจอกันซะที อิอิ แอบมีคนร้องไห้ด้วย สงสัยคิดถึงจัด อิอิ

คืนวันเดียวกันกับพี่ชารีลงเครื่องก็ต้องไปดูโชว์กันเป็นเหมือนละครเวทีอะไรประมาณนี้แหละ ไปช้าเพราะพี่ชารี อิอิ (มาแอบอ่านป่าวไม่รู้) อิอิ ไม่ใช่พี่ชารีผิด ต้องโทษสายการบิน

หลังโชว์รอบแรกจบไป สามีอีฉันก็แอบเข้ามาในร้านอาหารคือที่จิงต้องมีบัตร แต่เธอไม่มี โทรฯ ก็ไม่มีมันเป็นอะไรที่ผิดมากๆ เพราะว่าไม่สามารถติดต่อได้ ชีก็มาแบบหัวเสียมาก เพราะไปหลงมาซะหลายทีสรุปมาเจอเมียกับกินไก่เต็มปากเลย ยังไม่ได้เคี่ยวไก่เลย น่าสงสารทอมมากกว่า เพราะรถแม่ไม่มีฮีทฯ แล้วก็ฝนตก ที่ปัดน้ำฝนก็ไม่ดี หลงก็หลงเจอ bad day จากที่ทำงานอีก ก็เลยรมณ์ไม่บ่จอยใหญ่เลย ก็ปลอบๆ เลยใจเย็นลงทอมก็ยอมไปนั่งดูโชว์ต่อ

เช้าวันอาทิตย์กับดำเนินการตามเมนูเลยคะ จดไว้เยอะทำไม่ครบเลยแต่ก็เอาเท่าที่ทำได้แหละก็กินกันทัน ก็ไม่มีไรมาก ไก่อบ ข้าวเหนียว เตี๋ยวเนื้อ หมูตุ๋น ส้มตำ ขนมจีนน้ำยาป่า แกงอ่อมหอยขม หอยขมต้มจิ้ม หอยแครงลวกจิ้ม ปลาหมึกลวกจิ้ม อันนี้มื้อกลางวันนะ

มาต่อที่มื้อเย็นกัน ก็ยังเหลืออันเดิมข้างบนนั้นแหละ แล้วก็เพิ่มมาเป็นตับหวาน พล่ากุ้ง หอยนางรม ผัดผักบุ้ง ไส้ตันลวกจิ้ม ฮาๆๆ ช็อปอาหารรอบนี้หมดไปเกือบห้าร้อย เป็นลม หลังงานเลี้ยงเลิกลา เจ้าของบ้านต้องเก็บของเก่ากินอะ เพราะว่าอาหารเหลือเยอะมากๆ สรุปกินได้เป็นเดือนๆ เลยหละ หยุดช็อปอาหารไปเป็นเดือนเลยอะ

ทอมเลิกงานทุ่มเลยเป็นคนที่ได้ร่วมวงน้อยที่สุด พี่แกก็ตื่นเต้นคนเต็มบ้านไม่ค่อยกินเลยเลยเม้าท์อยากเดียว นานๆ จะมีเพื่อนมาเที่ยวหาเพราะเป็นคนไม่ค่อยมีคนมาเที่ยวหา

Dec 14, 2008

ใกล้คริสมาสแล้ว

ได้แรงบันดาลจากน้องอ้อย ฮาวายนะคะก็เลยอยากอัพมั่งที่จิงๆ เดือนๆก็มีเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิตมากมายคะแต่มันเป็นที่คนคะขึ้เกียจซะตัวเป็นขนเลยไม่ค่อยอัพบล็อกเท่าไหร่ มาไล่เลยหละกันหลังจาก thanksgiving มาก็เป็นวันเกิดสามี ก็ทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีสามีขอพายฟักทองแทนเค้ก ไอ้เราก็ไม่เคยทำก็รักษา virgin pumkin pie ไว้ให้สามีคะหน้าตาเป็นเยี่ยงนี้ แล้วก็ตื่นมาแต่เช้าคะมานั่งรอทอมกลับจากที่ทำงาน นั่งยิ้มเลยวันเกิดสามีปลื้มใจสามีแก่ขึ้นอีกปี ฮาๆๆๆ คืนวันที่ 25 ทอมก็บ่นนิดแบบตลกว่าวันนี้ 35 พรุ่งนี้กลับบ้านมาก็ 36 (มันต่างกันตรงไหนอะ? แหม่นับทุกวินาทีเลยนะท่าน) ถ้าเป็นพี่ไทยนะ 36 ตั้งแต่ขึ้นปีใหม่แล้วกลัวจิงๆ แก่เนี้ย คุยไปคุยมาแขวะเราอีกว่ายูก้อจะ สามสิบอีกสี่ปีข้างหน้าแล้วไอก็จะสี่สิบ สี่ปีข้างหน้าภูมิใจโครตเลยสามีคะแหม่มานั่งนับให้อีกนะว่าตูจะแก่แล้ว มาดูของขวัญวันเกิดกันก็ไม่มีอะไรมากก็จะเป็นของที่จะต้องใช้ทุกวัน เป็นเสื้อโค้ท แล้วก็เสี้อเสิต tommy แล้วก็เสื้อ sweat shirt เอาไว้ใสไปทำงานจะได้ไม่หนาวแล้วก็มีแว่นตากันแดดอันนึ่ง ที่จิงกะว่าจะให้แยกแบบจะได้ไม่เปลื้องตอนคริสมาสแต่ต้องเปลี่ยนใจเพราะว่าทอมต้องใช้ประจำทุกวัน (กรรม ต้องหาของขวัญใหม่สำหรับคริสมาส) วันเกิดสามี คุณเมียอย่างสวยเลยแต่งตัว อันนี้แค่ออกไปทาน breakfast นะแต่งตัวซะ อิอิ นานๆ ทีจะได้สวยนะคะ ด้วยความที่บ้านนอกจัดไม่เคยเห็นหิมะตก ก็นั่งรอหิมะตกเป็นเด็กบ้านนอกไปเลย พอมันหยุดตกแล้วหนาก็ชวนทอมไปทำ snow man แต่ขอบอกว่าเป็นอะไรที่น่าเกลียดมาก อิอิ จากนั้นก็มาเป็นตกแต่งบ้านด้วยคริสมาสวิลเลจ เป็นปีแรก ทอมเลยตามใจ เพราะเคยสัญญาแล้วว่าจะมีต้นคริสมาสที่บ้านตอนแรกกะว่าจะเอาต้นจิงแต่คิดไปคิดมาคงไม่ดีเพราะว่าเด้วแมวจะกินแล้วก็อ้วก ต้นคริสมาสหร่อยหรอยังไม่พอมีเก็บอ้วกแมวอีกตูอยากจะฆ่ามันแน่ๆ เลยเอาเป็นต้นปลอมแล้วกัน
ไม่แน่ก่อนปีใหม่อาจจะย้ายบ้านแล้วก็ได้ เอาเป็นว่าจบดื้อๆ แล้วกัน ถ้าได้ย้ายจิงๆ มาอัพใหม่นะคะ

Labels:

Nov 23, 2008

มาอยู่เมกาได้เกือบจะ 4 เดือนแล้วหรอ?

ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมาอยู่เมกา เคยคิดแต่ว่าไม่เห็นชอบเลยเมกาอะ แต่อยากไปอยู่อังกฤษเพราะเห็นว่าเค้าเป็นเมืองผู้ดี นีละน่าเค้าว่าอะไรที่เราอยากได้มันไม่ได้หรอกแต่อะไรที่เราไม่อยากได้มักได้มาแบบไม่ตั้งใจ แต่มันก็ไม่จิงเสมอไปหรอก อยากได้สามียังได้เลย ฮาๆๆ ถึงแม้ว่าจะไม่รวย ไม่เพอร์เฟ็กซ์แต่เราก็อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข อยู่กันเหมือนเพื่อน พี่ น้อง สามี ภรรยา (ฟังดูมีสาระ) เคยนั่งถามทอมว่าเชื่อเรื่องเนื้อคู่ไหม? แต่ถ้าบอกไม่เชื่อมันก็แปลกนะเพราะว่าเราสองคนอยู่กันไกลมากตั้ง 10,000 ไมล์ยังมาเจอกัน ต้องขอบคุณเทคโนโลยีแล้วซิถ้าไม่มีมันเราคงไม่ได้อยู่นี้
มาอยู่เกือบ 4 เดือนแล้ววันๆ ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกเป็นแม่บ้าน ทำงานบ้านทำกับข้าว นั่งขุนสามีให้อ้วน สามีเป็นประเภทขาดสารอาหาร(ว่าไปนั้น) เค้าผอมเกินไปดูเหมือนขาดสาร ฮาๆๆ แต่ก็ได้ผลคะทอมหนักขึ้นมาบ้างพร้อมด้วยนางภรรยาด้วยหละ อ้วนขึ้นมาเหมือนกันนะยะแก จนบางครั้งแอบหมั่นไส้ทอม จะเซ็กซี่เกินหน้าเกินตาเมียตัวเองแล้วหละ อิจฉาๆ อยากแลกหุ่นจังเลย ปีนี้มาเมกาก็เป็นธรรมดาที่วัฒนธรรมที่นี้จะเป็นอะไรที่ครั้งแรกสำหรับตัวเรา เริ่มด้วยก่อนวัน ฮาโลวีนก็เป็นวันเกิดแม่ทอม มาดูรูปกัน แอบแกล้งแม่คะ ที่จิงแม่อายุแค่ 56 แต่ปักเที่ยนกลับกัน ฮาๆ










เค้กวันเกิดแม่เปิ้ลทำเองเลยนะคะ ดูไม่น่าทานเท่าไหร่เป็นเค้กอันที่สองนะคะที่ทำเอง เด้ววันเกิดสามีเป็นพายฟักทองคะ สามีrequest มาเองเลยคะ เป็นแปลกวันเกิดอยากได้พาย ฮาๆๆ ไม่เป็นไรจะพยายามทำให้หวังว่าไม่เป็นอย่างอื่นนะคะ


หลังจากวันเกิดแม่สามีแล้วก็เป็นวันฮาโลวีนคะ เคยเดรสตอนที่อยู่เมืองไทยนะคะแบบแต่งชุดแล้วก็มีแต่งหน้าเป็นผี อะไรประมาณเนี้ยแต่ปีนี้ได้สัมผัสของจิงที่เป็นวัฒนธรรมของเค้าเลยแหละ แม่สามีร่วมด้วยคะ เป็นตัวตลกแต่ไม่ได้ไป trick or treat กับเขาหรอกเดินคุมเด็กๆ ไป ส่วนเปิ้ลแต่งด้วยคะแต่แค่หน้าไม่รู้ว่าตะเองเป็นตัวอะไร ที่รู้ๆ ได้ช็อกโกแล็ตเพียบคะ













ก็ไปเดินกับหลานๆ ทอมนะแบบว่าแอบแนน ฮาๆๆ

ต่อมาก็เป็นช็อปปิ้งคริสมาส ที่จิงเป็นของครอบครัวแม่ทอม แบบว่าคุณยายเค้าเคยทำแบบนี้ทุกปีเพื่อที่จะให้ลูกสาวมาเจอกันทุกปี แล้วไปเที่ยวสนุกด้วยกันจะเป็นแบบวันของสาวๆ ไม่มีผู้ชาย ก่อนคุณยายเสียก็บอกให้ลูกสาวช่วยกันเก็บไว้แบบว่าถ้าแม่ตายไปแล้วก็อยากให้ลูกทำกันเหมือนเดิม จะได้มีเวลาด้วยกัน สนุกด้วยกัน


ก็มีไปเที่ยวบ้านคุณลุงที่เป็นพี่ใหญ่ของบ้าน สนุกดีคะครอบครัวนี้เค้าจะเป็นอะไรที่รักสนุกสนาน พี่น้องจะหัวเราะกันตลอดเลย




ทิ้งสามีให้อยู่บ้านคนเดียวซะ สี่วัน สามคืน สามีนอนไม่หลับคะเป็นประเภทว่าเมียไม่อยู่รอบๆ เลยรู้สึกแปลกๆ เหมือนลูงเลย ตอนแรกคิดว่าเป็นแค่ทอมที่ไหนลุงมาวินก็เป็น ลุงไม่ค่อยชอบให้ป้าไปไหนคนเดียวหรือถ้าไปก็จะไปด้วยกันเพราะว่าจะนอนไม่ค่อยหลับเวลาป้าไม่อยู่รอบๆ แปลกดีแฮะ




เมื่อเช้าบอกให้ทอมแวะซื้อหอมหัวใหญ่มาให้หน่อยจะทำสตูว์เนื้อ หลังเลิกงานทอมก็แวะซื้อมาให้พร้อมด้วยดอกกุหลาบ แอบตกใจนิดๆ เพราะว่าไม่เคยให้เลยไอ้ดอกไม้เนี้ยอยู่ๆ มาซื้อให้ก็แปลกใจนิดหน่อยเลยถามว่าเป็นไรป่าวเนี้ย? ทอมก็พยายามจะหวานนะ แต่เปิ้ลนะซิแปลกคน ไม่หวานตอบ ฮาๆๆ ตลกดี พร้อมแอบ
แอบปลื้มทอมมีแบบสวีทด้วย ตอนนี้ทอมก็เปลี่ยนงานใหม่ การเงินของเราก็ดีขึ้นเยอะ ไม่เหมือนช่วงแรกๆ ที่มาอยู่ ว่าแล้วเพื่อนที่มาเมกาพร้อมกันแล้วก็หลังเราเค้าส่งเอกสารปรับสถานะกันใหม่แล้วแต่เรายัง ก็ค่าธรรมเนียมมันแพงอะ ไม่เป็นไรแต่งงานแล้วไม่ผิดกฏ อิอิ แต่อย่าออกนอกประเทศหละกันมีหวังไม่ได้กลับมาแน่เลย แต่คงจะส่งเร็วๆ นี้แล้วหละรอนิดนึ่ง
อ้อ แม่ไป Mexico มา
เอาไว้มาอัพใหม่แล้วกัน